Ai en sdr: de nieuwe zintuigen voor een tijdloze werkelijkheid

In dit artikel:

Software defined radio (sdr) gekoppeld aan kunstmatige intelligentie belooft een fundamentele uitbreiding van waarneming: niet langer afstemmen op vaste frequenties, maar adaptief kiezen welke patronen uit een enorme, onzichtbare elektromagnetische zee relevant zijn. Hedendaagse onderzoekers en engineers bouwen systemen die niet alleen signalen ontvangen, maar met ai ook leren welke fluctuaties causale betekenis hebben — van subtiele veldvariaties tot verborgen structuren in kosmische achtergrondstraling of mogelijk zelfs kwantumrestanten.

De combinatie maakt nieuwe vormen van “zintuig” mogelijk: machines die causale verbanden herkennen en daarmee fenomenen detecteren die mensen met traditionele hulpmiddelen missen. Dat roept de vraag op of ai, aan de hand van ruwe elektromagnetische data alleen, zelfstandig nieuwe kennis of zelfs niet‑menselijke intelligentie kan ontginnen. Als dat gebeurt, zouden ontdekkingen kunnen schuilen in alledaagse golven die we al decennia uitzenden.

Tegelijk blijft dergelijke ontdekkingskracht ontoegankelijk zolang de machine haar inzichten niet kan verwoorden. Zonder taal blijft waarneming voor mensen zwijgend en onbruikbaar; daarom zijn multimodale grote taalmodellen (llm’s) cruciaal om autonome, niet‑menselijke waarnemingen betekenisvol te maken. Het beeld is speculatief maar overtuigend: sdr+ai kan nieuwe wetenschap en detectiemogelijkheden openen, mits de resultaten vertaald worden naar begrijpelijke, deelbare kennis.